ΤΖΑΙΗΜΣ ΤΖΟΫΣ

ΤΖΑΙΗΜΣ ΤΖΟΫΣ [JAMES JOYCE]: ΙΙΙ (Από την συλλογή Chamber Music)

Την ώρα εκείνη που τα πάντα ακινητούν
ω μονήρη περιπατητή των ουρανών,
ακούς στο νύκτιο άνεμο, το στεναγμό
αρπών που παίζουν στην Αγάπη, ν’ ανοιγούν
οι ωχρές οι πύλες της ανατολής;

Όταν όλα αναπαύονται είσαι μόνος και
άγρυπνος ν’ ακούς το παίξιμο γλυκών αρπών
ν’ αγαπάς με τον τρόπο του πριν απ’ αυτόν,
κι ο νύκτιος άνεμος ν’ απαντά αντιφωνών
μέχρι που η νύχτα να χαθεί μες στη φυγή;

Αόρατες άρπες παίξτε στην Αγάπη,
που η τροχιά της στον ουρανό λαμποκοπά
την ώρα που τ’ αστέρια στίλβουνε ψηλά,
μουσική γλυκιά και απαλή θα ψάλλει
στον ουρανό επάνω και τη γη.

Μετάφραση: Ευάγγελος Κ. Βαλσαμίδης

ΤΖΑΙΗΜΣ ΤΖΟΫΣ [JAMES JOYCE (1882-1941)]: Golden Hair (Το V από την συλλογή Chamber Music)

Βγες στο παράθυρο
ξανθούλα,
να τραγουδάς σε άκουσα
ένα εύθυμο σκοπό.

Το βιβλίο μου κλειστό,
σταμάτησα το διάβασμα,
της φωτιάς θωρώντας το χορό
πάνω στο πάτωμα.

Άφησα το βιβλίο μου,
άφησα το δωμάτιό μου,
για να σ’ ακούω να τραγουδάς
μες στο σκοτάδι.

Τραγουδώντας, τραγουδώντας
ένα εύθυμο σκοπό,
σκύψε και δες με απ’ το παράθυρο,
ξανθούλα.

Μετάφραση: Ευάγγελος Κ. Βαλσαμίδης

ΤΖΑΙΗΜΣ ΤΖΟΫΣ [JAMES JOYCE (1882-1941)]: Golden Hair (Το V από την συλλογή Chamber Music)

Πρόβαλε απ’ το παραθύρι
χρυσομάλλα,
σ’ άκουσα να τραγουδάς
ένα χαρωπό σκοπό.

Το βιβλίο το έχω κλείσει·
δεν διαβάζω πια,
βλέποντας να χορεύει τη φωτιά
στο πάτωμα.

Το βιβλίο το έχω παρατήσει
και το δωμάτιο το έχω αφήσει
’τί σ’ άκουσα να τραγουδάς
στα σκοτεινά.

Τραγουδώντας και τραγουδώντας
ένα χαρωπό σκοπό.
Πρόβαλε απ’ το παραθύρι
χρυσομάλλα.

Μετάφραση: Συμεών Μουτάφης

Εδώ, μπορείτε να ακούσετε την εκδοχή του Συντ Μπάρρετ:

ΤΖΑΙΗΜΣ ΤΖΟΫΣ [JAMES JOYCE]: VII (Από την συλλογή Chamber Music)

Η αγάπη μου με αραχνοΰφαντη στολή
είναι χαμένη στη φυτεία με τις μηλιές,
όπου ξυπνούν τους πόθους άνεμοι φαιδροί
και τρέχουν παίζοντας σε συντροφιές.

Φαιδροί άνεμοι ερωτοτροπούν εκεί
καθώς περνούν, με των δεντρών τα φύλλα,
κι η αγάπη μου γέρνει ως αργοπερπατεί
προς το γρασίδι τη σκιά της για να δεί

και όπου τ’ ουρανού η γαλανή απεραντοσύνη
απλώνεται πάνω απ’ τη χώρα τη φαιδρή,
με το κομψό της χέρι η δεσποσύνη
σηκώνοντας το φόρεμα ελαφροπερπατεί.

Μετάφραση: Ευάγγελος Κ. Βαλσαμίδης

ΤΖΑΙΗΜΣ ΤΖΟΫΣ [JAMES JOYCE (1882-1941)]: XIV (Από την συλλογή Chamber Music)

Καλή μου, περιστερούλα μου,
σήκω να πετάξεις!
Η νυχτερινή δροσιά είναι σαν πέπλο
στη ματιά μου και στα χείλη.

Μυρωδάτοι άνεμοι πλέκουν
μια μουσική από αναστεναγμούς:
σήκω, σήκω να πετάξεις,
καλή μου, περιστερούλα μου.

Σε περιμένω κοντά στον κέδρο,
αγάπη μου, περιστερούλα μου.
Άσπρο στήθος έχει το περιστέρι –
το δικό μου· κρεβάτι σου θα γίνει.

Κι η καρδιά μου θα ’ναι σαν πέπλο
και σαν δροσιά ωχρότατη.
Καλή μου, περιστερούλα μου,
σήκω, σήκω να πετάξεις.

Μετάφραση: Eva Kopp